ΟΤΑΝ ΗΜΟΥΝ ΠΑΙΔΙ

Όσο ήμουνα παιδί, 
δεν θυμάμαι πόσα χρόνια,
καρτερούσα τις γιορτές 
με ευλάβεια και συμπόνια


Ένα δώρο γιορτινό 
για να πάρω καρτερούσα
μα φτωχοί ‘ταν οι γονείς μου, 
να ζητήσω δεν μπορούσα


Και τα λιγοστά λεφτά μας 
για το τραπέζι γιορτινό 
είχε απ’ όλα τα καλούδια 
και ας ήταν ταπεινό.


Ένα δώρο ο Αι Βασίλης 
δεν μου έφερε ποτέ
και να λέω κάθε χρόνο 
μα τι σκέφτεσαι κουτέ.


Εσύ έχεις οικογένεια, 
έχεις σπίτι, φαγητό,
σκέψου πως άλλα παιδάκια 
δεν θα έχουν ούτε αυτό.


Τώρα πια μετά από χρόνια 
κι ας άλλαξαν οι καιροί
καθ’ ένα παιδί στον κόσμο 
τις γιορτές θα καρτερεί