ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ

Πρωί πρωί που ξύπνησα
στην λαϊκή να πάω
να πάρω ζαρζαβατικά 
σαλάτα για να φάω

Στον δρόμο κηδειόχαρτα
σε τοίχους και κολώνες
και με έπιασαν οι παγερές
του ιδρώτα οι σταγόνες

Πλησίασα κοντύτερα
το όνομα να διαβάσω
και ύστερα απ' την λαϊκή
να πάω να περάσω

Τα είχε τα χρονάκια του
έζησε την ζωή του
εγώ ήμουνα συμμαθητής
με το μικρό παιδί του

Θεός σχωρέστον άνθρωπο
Καθείς με τη σειρά του
θα πάω να συλλυπηθώ
ύστερα τα παιδιά του

Το δρόμο μου συνέχισα
να πάω για τα ψώνια
αφού κανένας τελικά
εδώ δεν ζει αιώνια

Στο δρόμο της επιστροφής
Όμως θα ανακαλέσω
και να πιστέψω τι έγινε
εγώ δεν θα μπορέσω

Που αναστήθηκε ο νεκρός
και όλοι έπεσαν τάβλα
γιατί για τον Αχέροντα
δεν του έδωσαν τα ναύλα

Και τώρα κηδειόχαρτα
ξηλώνουν από τους δρόμους
Ο γέροντας επέζησε
Κατήργησε τους νόμους

Αφού όλα είναι δυνατά
και η πίστη μου περίσσεια
Μέχρι και τα ραδίκια μου
γύρισαν και είναι ίσια

Ας φάω τη σαλάτα μου
Κι ας πιώ και στην υγεία του
Να 'χουν και να τον χαίρονται
γυναίκα και παιδιά του