ΤΑΞΙΔΙ *

Ξύπνησα

Με την πρώτη αχτίδα του ήλιου

Και με την συμβουλή κάποιου φίλου

Δώρο ταξίδι να κάνω σε μένα που ποτέ δεν εκτίμησα

Σκέπτομαι

Τα προβλήματα πίσω ν’ αφήσω

Τη ζωή μου ξανά να κερδίσω

Σήκωσα τα όνειρα μου από χαμηλά και ξεκίνησα

Πέρασα πόλεις και χωριά

Καινούριους κόσμους γνώρισα

Με νέες αγάπες πιάστηκα

Ενώθηκα και χώρισα

Ένιωσα τι είναι ν αγαπάς

Και αγάπη να μη παίρνεις

Τι είναι να σε αγαπούν

Και εσύ να αποφεύγεις

Να έχουν την ανάγκη σου

Και εσύ να μη τη δίνεις

Και όταν βοήθεια σου ζητούν

Μοναχούς τους αφήνεις

Και όταν γυρίσει ο τροχός

Και ανάγκη εσύ τους έχεις

Να μη σε αναγνωρίζουν

Και αυτό δεν το αντέχεις

Και ξένος να αισθάνομαι

Ανάμεσα σε ξένους

λύση να ψάχνω για να βρω

Σε κόσμους μπερδεμένους

Όλα αυτά σιχάθηκα

Με έχουν κουράσει ήδη

Θα δώσω τέλος σε αυτό

Το άχαρο ταξίδι

Γύρισα

Με το πέσιμο του ήλιου έμεινα μόνος

Ξανά να με πνίγει η πίκρα και ο πόνος

Και λίγοι δικοί μου και αυτοί πλέων με άφησαν

Βράδιασε

Γύρω  όλοι ξένοι και ο μόνος γνωστός μου

Και αυτός μου είναι άγνωστος ο εαυτός μου

Και ήταν τόσο ψηλά τα όνειρα μου που καθώς πεφταν με τσάκισαν

*Βασισμένο σε ποίημα της φίλης μου Σοφίας Τανακιδου